Annelies Marie „Anne” Frank była młodą niemiecką Żydówką znaną głównie z opublikowanego pośmiertnie Dziennika, w którym opisała dwa lata spędzone wraz z rodziną w ukryciu w Amsterdamie. Dziennik Anne jest prawdopodobnie najbardziej poczytną książką na temat Holokaustu na świecie.
Urodziła się w 1929 r. we Frankfurcie w Niemczech. Jej rodzina uciekła do Amsterdamu przed prześladowaniami ze strony nazistów. W latach 30. jej ojciec stworzył firmę, która odnosiła sukcesy. Rodzina Frank mieszkała w swoim przedwojennym mieszkaniu do momentu, w którym ich starsza córka Margot otrzymała oficjalne wezwanie do stawienia się w nazistowskim obozie pracy w 1942 r. Wprowadzając w życie plan stworzony na późniejszy czas wojny, rodzina ukryła się w tajnym aneksie w budynku firmy Otto Franka, ojca Anne. Wraz z nimi w kryjówce zamieszkał również jego partner biznesowy Hermann van Pels wraz z żoną Auguste i synem Peterem.
W tym czasie Anne spisywała swoje przeżycia w ukryciu z perspektywy ciekawej świata, dorastającej nastolatki. Wiosną 1944 r., po wysłuchaniu audycji wojennej z zeznaniami z pierwszej ręki na temat okupacji, Anne zaczęła zmieniać i przepisywać swoje zapiski, a także zmieniła swój styl pisania oraz temat przewodni. Oprócz opisywania codziennego życia w ukryciu, Anne odnosiła się do swojej tożsamości narodowej i religijnej oraz innych poważnych tematów, takich jak jej trudna relacja z matką, romans z Peterem van Pelsem czy fizyczne zmiany towarzyszące dojrzewaniu.
4 sierpnia 1944 r., gdy Anne miała 15 lat, rodzina Frank została odkryta w swojej kryjówce w wyniku anonimowego donosu, aresztowana i uwięziona w obozie przejściowym w Westerbork. Kilka miesięcy później zostali deportowani do Auschwitz. W październiku 1944 r. Anne i Margot zostały wysłane do Bergen-Belsen, gdzie obie zmarły na tyfus w marcu 1945 r., zaledwie kilka tygodni przed wyzwoleniem obozu. Otto Frank był jedynym członkiem rodziny, który przeżył Holokaust.
Po wojnie Miep Gies, jedna z holenderskich chrześcijanek, która pomagała rodzinie Frank w ukrywaniu się, przekazała Otto dzienniki Anne, które przechowywała. Otto Frank przeredagował je i zebrał w książkę zatytułowaną Dziennik (The Diary of a Young Girl), pierwotnie opublikowaną w Holandii w 1947 r., a następnie przetłumaczoną na ponad 50 języków. Dom, w którym się ukrywali, pod adresem Prinsengracht 263 w Amsterdamie, stał się muzeum odwiedzanym każdego roku przez tysiące gości.
