Nazistowskie Niemcy były reżimem [totalitarnym], który rządził Niemcami, krajami i regionami włączonymi do Niemiec, a także krajami okupowanymi przez Niemcy w czasie II wojny światowej, od momentu zaprzysiężenia Adolfa Hitlera 30 stycznia 1933 roku na kanclerza Niemiec aż do 8 maja 1945 roku, kiedy to Niemcy poddały się aliantom na czele ze Stanami Zjednoczonymi, Wielką Brytanią i Związkiem Radzieckim.
Jedną z kluczowych kwestii w nazistowskich Niemczech była ideologia rasistowska, zwłaszcza agresywny [antysemityzm], oparta na tezie, że niemiecka („aryjska”) rasa była lepsza od pozostałych, a obecność Żydów i innych wybranych grup (na przykład Romów czy Sinti) zanieczyszczała niemieckie społeczeństwo i była dla niego zagrożeniem. Miało to miejsce pomimo wkładu w każdy wymiar społeczeństwa niemieckiego wnoszony przez członków tych grup, a w szczególności niemieckich Żydów. W drodze do „oczyszczenia” niemieckiego społeczeństwa, oprócz wymordowania około sześciu milionów europejskich Żydów, naziści prześladowali tysiące ludzi na podstawie ich orientacji seksualnej czy niepełnosprawności fizycznej lub umysłowej.
[totalitarny — kontrolujący każdy aspekt funkcjonowania społeczności zgodnie z pryncypiami ideologicznymi.]
[antysemityzm — nienawiść do Żydów. Wysiłki zmierzające do zdefiniowania tego pojęcia pozostają kontrowersyjne, ale definicja i przykłady zebrane przez *International Holocaust Remembrance Alliance* są powszechnie używane przez rządy i inne organizacje]
