از تاریخ 30 ژانویه 1933 که آدولف هیتلر به‌عنوان صدراعظم آلمان منصوب شد تا 8 مه 1945 که آلمان تسلیم نیروهای متفقین (به رهبری آمریکا، انگلستان و شوروی) شد، آلمان نازی که حکومتی استبدادی و [تمامیت‌خواه] بود، اداره آلمان، کشورها و نواحی ضمیمه‌شده به آن و کشورهایی را که در طول جنگ جهانی دوم به اشغال آن درآمده بودند بر عهده داشت.
یکی از مهم‌ترین جنبه‌های آلمان نازی، تعصب و ایدئولوژی نژادپرستانه (یهودستیزی) بود که پایه‌اش بر این استوار بود که نژاد آلمانی، یا آریایی، مقدم بر دیگر نژادها است و یهودیان و گروه‌های دیگری مثل کولی‌های روما و سینتی جامعه آلمانی را آلوده کرده‌اند و تهدیدی برای آن هستند. علیرغم اینکه اعضای این گروه‌ها به ویژه یهودیان آلمانی، در همه جنبه‌ها در جامعه آلمان نقش داشتند. نازی‌ها برای «پاک کردن» جامعه آلمانی، علاوه بر کشتن حدود شش میلیون نفر یهودی در اروپا، هزاران نفر را به خاطر جنسیت یا معلولیت جسمی و ذهنی مورد آزار و اذیت قرار دادند.[تمامیت‌حواه – خواهان کنترل همه جنبه‌های زندگی مردم به خاطر اصول ایدئولوژیک.]
[یهودستیزی، نفرت از یهودیان. تلاش برای تعریف این اصطلاح جای بحث دارد، اما تعریف و مثال‌هایی که «پیمان بین‌المللی یادبود هولوکاست» ارائه کرده است، در موارد زیادی توسط دولت‌ها و سایر سازمان‌ها استفاده می‌شود]
