Ceremonia pamięci na placu Raoula Wallenberga w Sztokholmie z udziałem ocalałych z Holokaustu. 27 stycznia 2013 r., Międzynarodowy Dzień Pamięci Ofiar Holokaustu. Zdjęcie: Wikimedia Commons (Frankie Fouganthin)
Kompleks obozowy Auschwitz był jedynym miejscem, gdzie systematycznie tatuowano więźniom nadane im numery, aby ułatwić ich identyfikację po śmierci w wyniku zagłodzenia, chorób czy brutalności w obozie. Nowi więźniowie mieli przydzielany im numer obozowy, który był również wyszywany na ich uniformach obozowych.
Do zakończenia wojny władze obozu stosowały dziewięć różnych sekwencji liczbowych. Identyfikowały one konkretnych więźniów jako członków konkretnych grup rasowych lub etnicznych.
Tylko więźniowie wybierani do pracy mieli przydzielane numery. Ci trafiający natychmiast po deportacji do komór gazowych nie byli rejestrowani ani nie mieli tatuowanych numerów.
