W latach 30. działania nazistowskich Niemiec, w tym prześladowania Żydów, były obszernie opisywane w prasie. Podczas wojny rządy na wygnaniu otrzymywały i rozsyłały raporty świadków i ocalałych szczegółowo opisujące skalę wydarzeń. Były one powszechnie publikowane i w większości spotykały się z wyrazami współczucia i sympatii. Podczas gdy zbrodnie popełniane przez nazistów były szeroko opisywane, największe gazety zwykle nie poświęcały dużo uwagi prześladowaniom i masowym mordom Żydów, przeznaczając na to krótkie artykuły na dalszych stronach.
Badania pokazują, że w Wielkiej Brytanii i Stanach Zjednoczonych gazety opisywały partię nazistowską od przełomu w wyborach w 1930 roku i pilnowały, aby czytelnicy wiedzieli, co się dzieje w Niemczech w latach 1933–39. Odpowiedzialne informacje musiały jednak konkurować z popularnymi postawami i uprzedzeniami podsycanymi przez inne media. Dopiero w 1938 roku Daily Mail opublikowało tekst zatytułowany „German Jews Pouring Into Country” („Niemieccy Żydzi masowo przyjeżdżają do naszego kraju”). Wcześniej właściciel gazety publikował artykuł redakcyjny, w którym wychwalał Brytyjską Unię Faszystów (British Union of Fascists).
W trakcie wojny przepływ informacji był utrudniony, mimo że rządy na wygnaniu w Wielkiej Brytanii otrzymywały raporty z krajów opisujące aresztowania i deportacje. Polski rząd na wygnaniu również otrzymywał informacje na temat zbrodni w gettach i obozach i przekazywał je innym rządom i mediom. 30 czerwca 1942 roku The New York Times informował, że zgodnie z informacjami Światowego Kongresu Żydów opierającego się na informacjach otrzymanych od polskiego rządu w Londynie „od początku wojny Niemcy zmasakrowali ponad milion Żydów”.
Z drugiej strony media żydowskie opisywały niemieckie zbrodnie na europejskich Żydach zarówno przed Holokaustem, jak i w jego trakcie. Izraelski historyk Yosef Gorny zidentyfikował 2500 odniesień w żydowskich mediach na temat cierpienia europejskich Żydów, a także raportów nazistowskich zbrodni, które publikowane były „nieustannie i zwykle na pierwszych stronach gazet w trakcie wojny”. Cytuje historie z żydowskich publikacji w Stanach Zjednoczonych, Wielkiej Brytanii oraz Mandacie Palestyny opisujące „grabieże i morderstwa, getta i panujący w nich głód, wskaźniki śmiertelności, masakry na okupowanych przez nazistów częściach Związku Radzieckiego, a także zamiar Niemców, aby uczynić Europę Judenrein (wolną od Żydów)”.
