Rabin Leo Baeck, jeden z najbardziej liberalnych teologów żydowskich XX wieku, był duchowym przywódcą w berlińskiej synagodze, gdy naziści objęli władzę. Odmówił porzucenia niemieckich Żydów, wielokrotnie odrzucając propozycje ratowania samego siebie.
W 1933 roku został wybrany na prezesa nowo utworzonego Zrzeszenia Żydów w Niemczech (Reichsvereinigung der Juden in Deutschland). W ciągu następnej dekady Baeck pracował, aby zapewniać im usługi społeczne, gdy tylko było to możliwe, a nawet wstawiał się za nimi w [Gestapo}.
W 1943 roku wówczas 70-letni rabin został deportowany do obozu koncentracyjnego w czechosłowackim Theresienstadt, gdzie został przydzielony do pracy przy wózku na śmieci. Rabin Baeck dalej zapewniał pocieszenie duchowe więźniom obozu do momentu wyzwolenia Theresienstadt przez Armię Czerwoną 8 maja 1945 r. Zmarł w Londynie w 1956 roku.
[Gestapo: skrót od Geheime Staatspolizei (tajna policja państwowa). Element aparatu bezpieczeństwa Niemiec odpowiedzialny za monitorowanie Żydów i przestrzegania przez nich ideologii nazistowskiej, a później za identyfikację ukrywających się Żydów. Gestapo zyskało budzącą postrach reputację ze względu na ścisły nadzór nad Niemcami, ale ostatnie badania wskazują, że było zbyt małe, żeby móc skutecznie funkcjonować bez aktywnej kolaboracji ze strony dużych części społeczeństwa niemieckiego.]
