Dachau’da hayatta kalan bir kişi, bir Amerikan askerine krematoryumları gösterirken (30 Nisan 1945). Fotoğraf hakları: Birleşik Devletler Holokost Anı Müzesi, Bernadette O’Connell’ın izniyle
Naziler kurbanlarının cesetlerini ortadan kaldırmak için çeşitli yöntemler kullanmaktaydı. Toplama kamplarındaki cesetler tipik olarak krematoryumlarda veya açık havada yakılmaktaydı. Bu işlemler, Sonderkommando adı verilen mahkûm grupları tarafından yapılmaktaydı.
Gettolarda ise, açlık ve hastalıktan ölenlerin cesetleriyle başa çıkabilmek adına toplu mezarlar açılmıştı.
Doğu Avrupa’nın kırsal bölgelerinde, toplu kurşuna dizmeler sırasında öldürülen Yahudiler, yaşadıkları kasabaların yakınlarında yer alan vadi ve ormanlarda, - çoğu zaman kurbanların kendileri tarafından kazılan - toplu mezarlarda bir arada gömülmekteydi. Bu toplu mezarlardan çoğu hala isimsiz veya keşfedilmemiş durumda.
