Yahudiler Nazilere farklı yöntemlerle karşı koydu: fiziksel, ruhsal ve ahlaki açıdan.
Pek çok getto ve kampta silahlı direniş mevcuttu. Bunun en ünlü örneği, Nisan-Mayıs 1943’te, Varşova Gettosu’nda kalan az sayıda Yahudi’nin, Alman birliklerini neredeyse bir ay boyunca uzak tutmayı başarmasıdır. Diğer Yahudiler, Almanlara karşı savaşmak üzere işgal altındaki Avrupa’daki partizan gruplara ve diğer direniş gruplarına katıldı.
Ruhsal direniş de söz konusuydu. Getto ve kamplarda yaşayan Yahudiler, Nazilerin onları insanlıktan çıkarmasına, uygar olduklarını hissettiren nitelik ve özelliklerden kendilerini yoksun bırakmasına izin vermedi. Bu nedenle, Alman yetkililer gettolardaki Yahudilerin çocuklarını eğitmesini yasakladığında, gizli dersler verilmeye başlandı. Yahudiler aynı zamanda Şabat, Yahudi Kutsal Bayramları ve diğer dini Yahudi günleri için gizli ibadet ayinleri de düzenlemekteydi.
Getto ve kamplardaki Yahudiler, birbirlerini gaz odalarındayken bile moral vermek açısından ve duygusal açıdan desteklemişlerdi. Yahudilerin ölüme yürürken ulusal ve dini şarkılar söyledikleri ve ebeveynlerin çocukları kurşuna dizilecekleri çukurların kenarlarında avutmaya çalıştıklarına dair pek çok hikaye mevcuttur.
