Mauthausen, Almanya ve Avusturya arasında 1938 Anschluss’unun ardından Linz yakınlarında kurulan bir toplama ve çalışma kampıydı. Kampın ana özelliği, mahkûmların çalışmaya zorlandığı taş ocağıydı. Taş ocağına inen basamaklar, birer işkence ve ölüm aletiydi: taşınması imkansız yüklerle başa çıkamayanlar, basamakların tepesinden ölüme doğru atılıyordu.
Mauthausen, savaş devam ettikçe suçlular ve Nazi rejimine vicdani olarak karşı çıkanların doldurduğu bir kamp haline geldi: Yehova Şahitleri ve dindar, vicdan sahibi karşıtlar buraya gönderilmekteydi. Fransa’nın Vichy bölgesi, Nisan 1940’ta İspanyol Sivil Savaşı’ndan kaçan binlerce mülteciyi teslim etti: bunlardan çoğu, en az 7000 kişi Mauthausen’de mahkûm edildi. Mauthasen’de yaklaşık 90.000 kişi hayatını kaybetti: bunlardan en az 14.000’ü Yahudi'ydi.
Mauthausen, savaşın ilerleyen aşamalarında, ölüm yürüyüşleri ile doğudan tehcir edilen binlerce mahkûmun son varış noktasıydı. Mauthausen 5 Mayıs 1945’te Amerikan birlikleri tarafından, son SS üyelerinin kaçmasından iki gün sonra özgürlüğüne kavuşturuldu. Kamp, günümüzde bir müze ve anıt alanı.
