یهودیان تنها قربانیان شکنجه نازی نبودند. مقامات آلمان نازی، دیگر گروه‌های خاص را هم به خاطر هویت نژادی و نقص‌های بیولوژیکشان، هدف قرار می‌دادند. مانند کولی‌های روما، معلولان و بعضی از مردم نژاد اسلاو به خصوص لهستانی‌ها. تعداد کمی از سیاه‌پوست‌های آلمانی هم هدف آزار، تبعیض، دستگیری، عقیم‌سازی و قتل قرار گرفتند.
گروه‌های دیگری هم به خاطر زمینه‌های سیاسی، ایدئولوژیکی و رفتاری مورد آزار قرار گرفتند. از جمله کمونیست‌ها، سوسیالیست، شاهدان یهوه و همجنس‌گرایان. پس از حمله آلمان به اتحاد جماهیر شوروی در ژوئن 1941، یگان‌های سیار ویژه SS که به نام Einsatzgruppen (آینزاتس‌گروپن) شناخته می‌شدند، مقامات عالی‌رتبه شوروی، کمونیست‌ها و کولی‌های روما را همراه با حدود 2 میلیون یهودی مناطق تحت اشغال آلمان، به قتل رساندند. به‌علاوه، نازی‌ها زندانیان جنگی شوروی را انسان‌هایی پست و بخشی از «تهدید کمونیست» در نظر می‌گرفتند. حدود 3.3 میلیون زندانی جنگی شوروی بین سال‌های 1941 تا 1945 کشته شدند و پس از یهودیان دومین گروه بزرگ از قربانیان نازی‌ها بودند.
