یهودیان چگونه از نظر جسمی مبارزه کردند؟

مقاومت سازمان‌یافته مسلحانه یکی از راه‌های کلیدی بود که یهودیان از آن برای مقابله با شکنجه یهودیان در اروپای تحت اشغال آلمان استفاده کردند.

یهودیان در بیش از 100 قسمت یهودی‌نشین اروپای شرقی که اشغال شده بود، گروه‌های مقاومت مسلحانه تشکیل دادند. سازماندهی این گروه‌های مقاومت را مردان و زنان جوانی بر عهده داشتند که نمی‌خواستند اجازه دهند آلمانی‌ها زمان و چگونگی کشته شدنشان را تعیین کنند. جنبش‌های جوانان یهودی – به‌ویژه هاشومر هاتزایر – در ایجاد این گروه‌های مقاومت نقش داشتند.

گروه‌های زیرزمینی یهودی علاوه بر تلاش برای سازماندهی شورش‌ها، به یهودیان کمک کردند تا از قسمت‌های یهودی‌نشین فرار کنند و هرجا که امکانش بود به گروه‌های چریکی ملحق شوند تا در مقابل آلمانی‌ها و متحدانشان بجنگند.

شورش‌های مسلحانه‌ای در بعضی از قسمت‌های یهودی‌نشین در چندین اردوگاه از جمله Treblinka (تربلینکا)، Sobibor (سوبیبور) و Auschwitz (آشویتس) وجود داشت. مشهورترین این شورش‌ها شورش قسمت یهودی‌نشین ورشو بود که در آن، مبارزان قسمت یهودی‌نشین، تقریباً به‌مدت یک ماه از آوریل 1943 تا 16 مه 1943 نیروهای محاصره‌کننده آلمانی را عقب نگه داشتند.