Theresienstadt był połączeniem getta i obozu koncentracyjnego na terenie Protektoratu Czech i Moraw — dzisiejszej Republiki Czeskiej. Istniał przez trzy i pół roku — od listopada 1941 do maja 1945 r.
Celem Theresienstadt było funkcjonowanie jako obóz przejściowy dla więźniów wysyłanych do obozów zagłady w Auschwitz i innych lokalizacjach. Przetrzymywani też tam byli Żydzi o międzynarodowej reputacji w świecie polityki bądź sztuki. Nie oznaczało to jednak, że życie kulturalne i edukacyjne więźniów było szczególnie bogate.
Jest szczególnie znany ze swojej roli w ukrywaniu masowych mordów. Naziści wskazywali na trzymanie w nim w większości odseparowanych bardzo młodych dzieci oraz starych i niezdolnych do pracy ludzi jako dowód na to, że nie wszyscy Żydzi byli deportowani do obozów śmierci oraz obozów pracy przymusowej. Apogeum tej sytuacji nastąpiło w 1944 roku, kiedy to Międzynarodowy Czerwony Krzyż dostał zgodę na inspekcję obozu. Stworzono również film propagandowy wyświetlony przedstawicielom Czerwonego Krzyża, zatytułowany „Fuhrer podarował Żydom miasto”.
W rzeczywistości około 140 tysięcy Żydów zostało deportowanych do Theresienstadt, z czego blisko 90 tysięcy zostało wywiezionych na wschód celem ich zabicia, a kolejne 33 tysiące zmarły w samym obozie, głównie z powodu głodu i chorób.
