آدولف هیتلر که بود؟

آدولف هیتلر از سال 1933، از زمان به قدرت رسیدنش، تا 30 آوریل 1945، زمانی که در پناهگاهش در برلین خودکشی کرد، رهبر (Führer (پیشوا)) یا همان دیکتاتور بلامنازع آلمان بود.

وی که در سال 1889 در اتریش به دنیا آمده بود در ابتدای زندگی‌اش ناموفق بود و قبل از شروع جنگ جهانی اول فردی تقریباً بی‌خانمان در وین بود. او در سال 1913 از اتریش گریخت و در طول جنگ جهانی اول در ارتش آلمان خدمت کرد. وی در اوایل دهه 1920 تبدیل به رهبر حزب راست‌گرای تندروی ناسیونال‌سوسیالیست کارگران آلمان (موسوم به حزب نازی) شد.

هیتلر که سخنرانی پرجذبه بود، از ناسیونالیسم افراطی و دیدگاه‌هایی ضد یهودی حمایت می‌کرد، که به‌طور عمده بر پایه فهم نادرست از امری شکل گرفته بود که یهودیان را عامل شکست آلمان در جنگ جهانی می‌دانست و معتقد بود شکوه و عظمت آلمان با از بین بردن یهودیان و دیگر نژادهای پست و همچنین رقبای سیاسی نازیسم و زدودن جامعه از دیگر عناصر نامطلوب به دست خواهد آمد. هیتلر ایدئولوژی اصلی خود را در کتاب خود، Mein Kampf (نبرد من) آورده است که وی در طول مدت اقامتش در زندان پس از کودتای ناموفق مونیخ Beer Hall Putsch در نوامبر 1923 به نگارش درآورد و در سال‌های 1925 تا سال 1926 انتشار یافت.