در آوریل 1943 دولت‌های ایالات متحده و انگلستان در نشستی موسوم به کنفرانس برموداBermuda Conferenceبا هدف یافتن راه حل برای فشار روزافزونی که به دولت روزولت (Roosevelt) در جهت اقدام علیه آزار و اذیت فزاینده یهودیان و کشتار آنان وارد می‌شد گردهم آمدند. در پاییز سال 1942، گرهارد ریگنر (Gerhardt Riegner) از کنگره جهانی یهودیان خبری از نقشه آلمان‌ها برای قتل عام یهودیان اروپا را به خاخام استفان ویس، رهبر برجسته یهودیان در ایالات متحده منتقل کرد.. وزارت امور خارجه آمریكا با بی میلی این گزارش را تأیید كرد، وایز (Wise) نشست باغهای میدان مادیسون را ترتیب داده و شخصاً با روزولت لابی کرد.
با این حال، این کنفرانس بیش از آنکه یک گفتگوی اساسی در مورد راه‌های احتمالی نجات باشد، یک نمایش عمومی بود. دلیل انتخاب برمودا، مکانی دور افتاده، به دلیل دور بودن از پوشش رسانه‌ای ومطبوعاتی بود. همانند کنفرانس اویان سال 1938، دستور کار از قبل مورد توافق قرار گرفت و اقدامات "رادیکال" مانند افزایش سهمیه مهاجرت به ایالات متحده یا فلسطین تحت قیمومیت را بدنبال نداشت. نمایندگان حتی ارسال بسته‌های کمک به زندانیان در اردوگاه‌ها را رد کردند. درعوض، شرکت کنندگان در مورد احیای کمیته بین دولت‌ها در امور پناهندگان گفتگو کردند، هیئتی در اویان برای مذاکره با آلمان نازی ایجاد شد - هرچند در سال سوم جنگ هیچ طرفی برای مذاکره با آن وجود نداشت. این کنفرانس هیچ دستاوردی در پی نداشت.
