پناهندگان جنگ (WRB) در ژانویه سال 1944 از طریق فرمان اجرایی رئیس جمهور فرانكلین روزولت تاسیسشد. این فرمان اجرایی اظهار داشت كه سیاست آمریكا این است "كه تمام توان خود را برای نجات قربانیان جنایات دشمن كه در خطر قریب الوقوع مرگ قرار دارند بکار گرفته و کلیه کمکهای لازم را بطور مداوم به انجام رسانیده و عاملان این جنایات را مورد پیگرد قرار دهد."
هیئت پناهندگان WRB,به سرپرستی جان پهل (John Pehle)، با سازمانهای یهودی، گروه های مقاومت و دیپلمات های کشورهای بی طرف همکاری کرد که تا آنجا که ممکن بود جان یهودیان را چه در مخفیگاهها و چه در اردوگاههای کار اجباری نجات دهد، به علاوه با انتشار اطلاعات اولیه مرتکبین جنایات اردوگاههای آشویتس برای افکار عمومی آمریکا به عنوان بخشی از کمپین جلوگیری از انجام جنایات بیشتر، در این مسیر قدم برمیداشت. از مشهورترین اعضای کمیته پناهندگان و کمیته مشترک توزیع آمریکا میتوان از دیپلمات سوئدی رائول والنبرگ Raoul Wallenberg نام برد که جان هزاران یهودی را در بوداپست با انتشار اسناد حمایت سوئدیها از آنها نجات داد. پس از جنگ، اگرچه کمیته پناهندگان جان دهها هزار یهودی را نجات داد، پهل کار این کمیته را "کم و دیر" توصیف کرد.