Savaş Mültecileri Kurulu (War Refugee Board - WRB) 1944’te, Başkan Franklin Roosevelt’in Özel Emri ile kuruldu. Özel Emir ile, Amerikan politikasının “kesin bir ölüm tehlikesi altında olan düşman baskısı kurbanlarını kurtarabilmek için elinden gelen tüm tedbirleri alma veya bu kurbanlara, savaşın başarıyla yürümesi ile tutarlı ve mümkün olan tüm iyileştirme ve desteğin verilmesi” yönünde olduğu bildirildi.
John Pehle’in yönetimindeki WRB, tarafsız ülkelerden Yahudi kurumları, direniş grupları ve diplomatlarla, ister saklanmakta, ister toplama kamplarında olsunlar, mümkün olduğunca çok sayıda Yahudiyi kurtarmak için çalışmalar yapmanın yanı sıra, faillerin daha da ileriye gitmesini önlemek için bir kampanya dahilinde Auschwitz’deki katliamlar hakkında ilk bilgileri Amerikan halkına sundu. WRB ve Amerikan Ortak Dağıtım Komitesi’nin en iyi bilinen çalışması, Budapeşte’de binlerce Yahudiyi, koruma vaat eden İsveç belgeleri düzenleyerek kurtaran İsveçli diplomat Raoul Wallenberg’in çalışmalarına sponsorluk etmekti. Pehle, savaştan sonra, WRB’nin on binlerce Yahudiyi kurtarmış olmasına rağmen yapılan çalışmaları “az sayıda ve geç” olarak nitelendirdi.
