Yaacov “Jacki” Handeli, 1928 yılında Selanik, Yunanistan’da, altı kişiden oluşan varlıklı bir ailede dünyaya geldi. Babası Shlomoh, başarılı bir inşaat malzemesi şirketinin sahiplerinden biriydi ve Yaacov’un ailesi evde, Sefarad topluluğundaki çoğu Yahudi gibi Ladino konuşmaktaydı. Alman Wehrmacht, 8 Nisan 1941’de Selanik’i işgal etti ve Shlomoh’nun şirketi kamulaştırıldı. Naziler, önceleri Yaacov’un ailesine Krakov, Polonya’ya gönderilecekleri bilgisini vermişti. Aile, bunun yerine 1943 yılında iki hafta boyunca bir Selanik gettosunda yaşamaya zorlandı ve bunun ardından, 85 kişiyle birlikte bir hayvan vagonu ile Polonya’ya gönderildi. SS, 1943 yılının baharında Selanik’teki yaklaşık 56.000 Yahudiyi Auschwitz’e gönderdi ve bunlardan yalnızca 2000’i hayatta kalmayı başardı.
“Tren durduğunda, on dört, on beş yaşlarındaki kızları, güzel kızları alarak Almanların vagonuna götürüyorlardı. Bazen kanla kaplı olduklarını görüyordunuz veya cesetlerin taşındığını ve hepsi sekiz gün içinde oldu. Son vagon yalnızca cesetlere ayrılmıştı. Her şey düşünülmüştü.”
Belsen’e bir ölüm yürüyüşüne gönderildi. Yaacov, karlı yolların, yürüyüş sırasında öldürülmüş olanların kanı ile lekelendiğini gözlemledi. Grup, düzinelerce kilometre yol yürüdükten sonra yiyecek ve su verilmeden üstü açık kömür kamyonlarına konuldukları Gleiwitz kampına erişti ve ardından Dora-Mittelbau’ya götürüldü. Grup en sonunda Yaacov’un tekrar mahkumlardan biri olduğu Bergen-Belsen’e erişti. Kendisi, İngilizlerin kampı 15 Nisan 1945’te özgürlüğüne kavuşturmasına dek mahkum olarak kaldı. Salınmasından kısa bir süre sonra, ailesinden herkesin Holokost’ta hayatını kaybettiğini öğrendi. Handeli, 1947 yılında Mahal Birliği’ne gönüllü olarak katıldığı İsrail’e göç ederek İsrail’in Özgürlük Savaşı’nda yer aldı.
Kaynak: Yad Vashem
