در ماه دسامبر 1944، 49 کودک یهودی هلندی که والدینشان تبعید شده بودند، بیرون از آسایشگاه زنان، در اردوگاه کار اجباریBergen-Belsen (برگن-بلزن) در آلمان، رها شده بودند. گروهی از زنان زندانی کودکان را به داخل اردوگاه بردند و تصمیم گرفتند از آنها مراقبت کنند.
آنها با رهبری دندانپزشک لهستانی یهودی دکتر حدیسا (آدا) بیمکو روزنسافت، در دو آسایشگاه خانهای را برای کودکان ایجاد کردند که در آن کودکانی را از کشورهای مختلف جمع کرده بودند. با وجود جمعیت بیش از حد، گرسنگی، شرایط بهداشتی ناگوار و شیوع حصبه شدید، زنان توانسند 149 کودک یهودی را در زمستان سخت 1944 تا 1945 زنده نگه دارند،تا اینکه اردوگاه Bergen-Belsen (برگن-بلزن) در 15 آوریل 1945 آزاد شد.