Nazi Almanyası’nın Almanya ve Nazi işgali altındaki Avrupa’daki Yahudilere yaptığı zulüm ve baskılar, 2. Dünya Savaşı’nın ilk yıllarında yoğunlaştı. Yahudilerin gettolarda yaşamaya mahkûm edilmesi ve ardından toplama kamplarına yapılan tehcirler, hem Müttefik hükümetleri hem de medyaya, uluslararası Yahudi organizasyonları ve işgal altındaki ülkelerin sürgündeki hükümetleri tarafından bildirildi. Bu raporlar her zaman doğru olmasa da, geniş kapsamlı zulmün ortaya koyduğu resmin geneli açıktı.
New York Times, 7 Aralık 1939’da, Dünya Yahudi Kongresi’nin idari komitesinin, Polonyalı Yahudilerin, Polonya’nın Lublin bölgesinde açlık ve insani olmayan muameleye maruz kaldığı bir “özel bölgede” yaşamak zorunda kalmasına karşı gerçekleştirdiği halka açık bir protestoya geniş ölçüde yer verdi.
Aynı gazete 30 Haziran 1942’de, “1.000.000 Yahudi Naziler tarafından katledildi” başlığı ile, Dünya Yahudi Kongresi’nin Londra’daki Polonya hükümetinden aldığı, Doğu Avrupa’da Nazilerin “Yahudiler için dev bir kasaphane” kurduğu haberini içeren bir makale yayınladı.
Benzer makaleler Britanya basınında da yer aldı: Daily Telegraph Haziran 1942’de, Avrupalı Yahudilerin kaderini “dünya tarihindeki en büyük katliam” olarak tanımlayan bir makaleyi yayınlasa da bu makale altı sayfalık bir gazetenin beşinci sayfasında yer aldı.
1942 yılının Ağustos ayında, ABD Devlet Bakanlığı ve Britanya Dışişleri Bakanlığı, Dünya Yahudi Kongresi’nin Cenevre temsilcisi Gerhart M. Riegner tarafından gönderilen bir telgraf ile Alman hükümetinin, Almanya’nın “işgali veya kontrolü altındaki ülkelerdeki tüm Yahudileri”, doğuya “tehcir etme ve toplamanın ardından” “yok ederek Avrupa’daki Yahudi sorununa son çözümü getirme” planından haberdar oldu.
