ایرنا سندلر Irena Sendler(1910-2008) یک مددکار اجتماعی لهستانی بود که در طول اشغال آلمان به یهودیان ورشو کمک می‌کرد. وی پس از تاسیس زگوتا (Zegota) در پاییز 1942، به یکی از فعالان برجسته این سازمان بدل شد. از سال 1943، به عنوان رئیس بخش کودکان، از ارتباطات خود با یتیم خانه‌ها و موسسات دیگر در جهت یافتن مخفیگاه برای کودکان استفاده کرد. تعداد دقیق کودکانی که او از این طریق نجات داده است بطور دقیق مشخص نیست، اما تا 2،500 کودک تخمین زده می‌شود.
سندلر 29 ساله بود زمانی که آلمان‌ها در شروع جنگ جهانی دوم ورشو را اشغال کردند. او زندگی خود را برای دسترسی به گتوی ورشو پس از پلمپ آن در سال 1940 و گرفتن مجوز برای بازرسی تاسیسات بهداشتی آن به مخاطره انداخت. با ورود به گتو اقدام به قاچاق افراد از آنجا کرد. هنگامی که زگوتا پس از "تبعید بزرگ" در تابستان سال 1942 تاسیس شد، سندلر به یک فعال برجسته بدل شد که در تلاش بود که یهودیان را به بیرون قاچاق کرده و مخفیگاه‌هایی برای آنها دست و پا کند.
در سپتامبر سال 1943، سندلر به عنوان رئیس بخش کودکان منصوب شد و پس از تخریب کامل گتو در یتیم‌خانه‌ها و موسسات مذهبی داخل و حومه شهرهای ورشو و لوبلین به کودکان آزاد شده کمک می‌کرد. وی در اکتبر سال 1943 دستگیر و در زندان پاویاک (Pawiak) به شکنجه و اعدام محکوم شد. او در فوریه سال 1944 با رشوه سازمان زیرزمینی لهستانی به مسئولان زندانی که وی در آنجا زندانی بود نجات یافت. پس از آزادی، سندلر پس از دوره کوتاهی کار در خفا، به فعالیت‌های خود ادامه داد. وقتی از وی خواسته شد اقدامات خود را توضیح دهد ، پاسخ داد: "من از پدرم آموخته‌ام که وقتی می‌بینی کسی در حال غرق شدن است، از وی نپرس که آیا شنا بلد است یا نه، تنها بپر و به او کمک کن." وی در سال 1965 مفتخر به دریافت عنوان صالح بین ملت‌ها شد. سندلر در سال 2008 در سن 98 سالگی در ورشو درگذشت.
