خاخام رجینا جوناس،Rabbi Regina Jonasمبلغ پیشرو یهودی و اولین زنی بود که در دوران معاصر به درجه‌ی خاخامی رسید. وی یکی از آخرین یهودیانی بود که در اکتبر سال 1944، پس از دو سال حبس در ترزین اشتاد (ترزین) در اردوگاه گتو که مختص یهودیان سرشناس و کهنسال بود، در آشویتس به قتل رسید.
جوناس در سال 1902 در برلین در خانواده‌ای مذهبی و از طبقه کارگر متولد شد. اگرچه تحصیلات دانشگاهی عالی نداشت، اما پس از فارغ التحصیلی از لیسوم (دبیرستان) وارد عالیترین مرکز مطالعات یهود یعنی Hochschule für die Wissenschaft des Judentums شد. در سال 1930 به عنوان مدرس دانش آموخته دین از این مؤسسه فارغ التحصیل شد، و پایان نامه‌ای با عنوان "آیا زنان می توانند به عنوان خاخام خدمت کنند؟" را ارائه داد. با انتصاب یک محقق محافظه کار به سمت استاد تلمود (Talmud)، جوناس تا سال 1935 مجاز به شرکت در آزمون نهایی خاخامی نشد. در 27 دسامبر سال 1935، خاخام لیبرال دکتر ماکس دیانمن درجه خاخامی را به جوناس اعطا کرد. وضعیت وی مورد بحث وجدل ادامه‌داری بود، چرا که هم یهودیان ارتدکس و هم یهودیان پیشرو، از مشخص کردن وضعیت او امتناع می‌کردند.
با افزایش آزار و اذیت نازی‌ها در مورد یهودیان و پناه بردن بسیاری از خاخام‌های آلمانی به خارج از کشور، فراولین رابینر جوناس (Fraulein Rabbiner Jonas) به صورت روزافزونی از طرف یهودیان پیشرو مورد استقبال قرار گرفت. تصمیم او برای ماندن در آلمان، همچون لئو باک، رهبر یهودیان آلمان، مورد استقبال و احترام زیادی از طرف اعضای کلیساها قرار گرفت.
در سال 1941، جوناس مانند همه یهودیان بالای 14 سال برلین به کار در کارخانه‌ها گماشته شد. گاد بک (Gad Beck)، یکی از بازماندگانی بود با او همکار بود فعالیت‌های مذهبی او در محیط کارخانه‌ها را توصیف کرده و بعدها نوشت: "کنیسه او در همه دایر بود." با وجود پیشنهادات مکرر مبنی بر اینکه او باید آلمان را ترک کند، جوناس از این کار امتناع ورزید. در شاووت (Shavuot) در سال 1939، او اظهار داشت كه دوره نازی‌ها "دوره آزمایش آتش" بوده و یهودیان آلمانی باید بار سنگین تاریخ را بر دوش بکشند و با "ایستادن برای اسرائیل، خود را فدای آینده یهود کنند و راه نیاکانمان از زمان سینای را ادامه دهند" چرا که "بعدها این زنجیر پاره نمی‌شود و ما دوباره قدرت را بدست خواهیم گرفت تا از پس انجام این مسئولیت تاریخی برآییم".
در نوامبر سال 1942، نازی ها جوناس و مادرش را به ترزین اشتاد تبعید کردند، در آنجا جوناس به تدریس، مطالعه و موعظه ادامه داد.
