واژه نسلکشی در سال 1944 توسط رافائل لمکین وکیل لهستانی-یهودی ساخته شد. این واژه اشاره به نابودی کل یا بخشی از گروهی خاص، به خاطر ملیت، قومیت، نژاد یا هویت مذهبی آن دارد.
در ماه دسامبر 1948، مجمع عمومی سازمان ملل «کنوانسیون جلوگیری از نسلکشی و مجازات آن» را تصویب کرد که مطابق آن، نسلکشی جرم بینالمللی اعلام شد. این کنوانسیون مشخص کرد اگر پنج عمل زیر، به صورت انفرادی یا جمعی، روی گروهی انجام شود میتواند منجر به نسلکشی آن گروه شود:
- کشتن اعضای گروه؛
- رساندن آسیب جسمی و روحی شدید به اعضای گروه؛
- وارد کردن خسارت عمدی به شرایط زندگی گروه که منجر به تخریب فیزیکی کلی یا جزئی آن شود؛
- انجام اعمالی بهمنظور جلوگیری از تولد در آن گروه؛
- انتقال اجباری کودکان گروه به گروهی دیگر.
همچنین کنوانسیون مشخص کرده است که تلاش برای ارتکاب نسلکشی، بهعلاوه تحریک و همدستی در جنایات، تحت کنوانسیون مستحق مجازات است. از سال 1945 نسلکشیهای بسیاری وجود داشته است.