پس از پایان جنگ جهانی دوم در اروپا، کشورهای آمریکا، انگلستان، شوروی و فرانسه دادگاه بین‌المللی نظامی ایجاد کردند تا متهمان جنایات جنگی، جنایات علیه صلح، جنایات علیه بشریت و متهمان توطئه‌چینی برای انجام این جنایات را محاکمه کنند.
در ماه نوامبر 1945، مقامات رسمی رده بالای «رایش سوم» در حضور دادگاه بین‌المللی IMT نورنبرگ آلمان محاکمه شدند. در میان آنان هرمان گورینگ، قائم مقام هیتلر و یکی از شناخته شده‌ترین رهبران نازی؛ یواخیم فون ریبنتروپ، وزیر امور خارجه؛ هانس فرانک، حاکم کل لهستان اشغالی؛ آلفرد روزنبرگ، ایدئولوگ نازی و ارنست کالتنبرنر، افسر ارشد SS و رئیس «اداره مرکزی امنیت رایش» قرار داشتند.
در طول محاکمه، دادستان زمان محاکمه را طولانی‌تر کرد تا جزئیات مرگ بسیاری از یهودیان اروپا را با دقت بسیار بررسی کند، هرچند هدف اصلی محاکمه‌ها این نبود. چند تن از بازماندگان اردوگاه‌ها و قسمت‌های یهودی‌نشین هم به‌عنوان شاهد در دادگاه صحبت کردند، همچنین چندین مجرم اصلی هم صحبت کردند. به‌ویژه رودلف هوس، اولین فرمانده اردوگاه Auschwitz (آشویتس)، شهادت داد و اقرار کرد که میلیون‌ها نفر جان باخته‌اند.
در 1 اکتبر 1946، 12 نفر از متهمان به مرگ محکوم، سه نفر تبرئه و بقیه به زندان محکوم شدند. مهمترین متهم، هرمان گورینگ، در سلولش خودکشی کرد و ده نفر از متهمین در 16 اکتبر 1946 اعدام شدند. رودلف هس آخرین زندانی از متهمین دادگاه نورنبرگ بود که در 1987 در زندان اشپانداو مرد.
