Po zakończeniu II wojny światowej w Europie Stany Zjednoczone, Wielka Brytania, ZSRR i Francja utworzyły Międzynarodowy Trybunał Wojskowy do osądzenia zbrodni wojennych, przeciwko pokojowi i przeciwko ludzkości, a także konspiracji z zamiarem popełnienia tych zbrodni.
W listopadzie 1945 roku pozostali przy życiu najwyżsi urzędnicy III Rzeszy zostali postawieni przed Międzynarodowym Trybunałem Wojskowym w Norymberdze w Niemczech. Byli wśród nich: Hermann Göring, wicekanclerz Hitlera i jeden z najsłynniejszych dowódców nazistowskich; minister spraw zagranicznych Joachim von Ribbentrop; Hans Frank, gubernator Polski pod okupacją nazistowską; ideolog nazistowski Alfred Rosenberg; oraz Ernst Kaltenbrunner, starszy oficer SS i dowódca Głównego Urzędu Bezpieczeństwa Rzeszy.
Podczas procesu oskarżenie szczegółowo przedstawiło detale i zakres eksterminacji europejskich Żydów, mimo iż nie był to główny wątek procesu. Wielu ocalałych z obozów i gett, a także wielu głównych sprawców zeznawało w charakterze świadków. Rudolf Hess, pierwszy komendant obozów w Auschwitz, złożył zeznania potwierdzające śmierć milionów ludzi.
1 października 1946 roku 12 oskarżonych zostało skazanych na śmierć, trzech zostało uniewinnionych, a pozostali otrzymali kary więzienia. Najważniejszy oskarżony, Hermann Göring, popełnił samobójstwo w swojej celi, a dziesięciu oskarżonych zostało straconych 16 października 1946 r. Ostatni z oskarżonych w procesach norymberskich zmarł Rudolf Hess (w więzieniu Spandau w 1987 roku).
