راینهارد هایدریش یکی از معماران اصلی "راه حل نهایی" بود. به عنوان رئیس اداره اصلی امنیت رایش (RSHA)، که فقط در برابر هیملر و هیتلر پاسخگو بود، وی مسئولیت هماهنگی جهت شناسایی، انتقال و کشتار یهودیان اروپایی را از تابستان سال 1941 به عهده گرفت. اندکی قبل از ترورش در پراگ در ماه مه 1942 توسط مبارزان مقاومت چک (آموزش دیده و مسلح شده توسط اطلاعات انگلیس)، کنفرانس وانسی (Wannsee) را در ژانویه سال 1942 سازماندهی و میزبانی کرد.
هایدریش در اوایل دهه 1930 پس از ده سال حضور در نیروی دریایی آلمان به NSDAP پیوست. وی به سرعت در صفوف SS ظاهر شد و پلیس داخلی NSDAP یعنی Sicherheitsdienst را گسترش داد. در سال 1934، او رئیس گشتاپو را منصوب کرد، گشتاپو به دنبال متحد شدن سازمان های پلیس سیاسی رقیب در آلمان ایجاد شد. در سال 1939، RSHA پلیس آلمان را به دستور هایدریش متحد کرد. بعداً در همان سال او Einsatzgruppen را برای تبعیت و نمایندگی Wehrmacht در لهستان ایجاد كرد که وظیفه حذف مخالفان را برعهده داشت. در سال 1941، هایدریش برنامه‌ریز اصلی عملیات بارباروسا (Barbarossa) بود، و دستوراتی را برای Einsatzgruppen نوشت و اظهار کرد کشتار 1.2 میلیون یهودی را در برنامه دارد.
در تاریخ 31 ژوئیه 1941، هایدریش نامه‌ای از هرمن گورینگ (Hermann Göring) دریافت کرد که به او دستور داد نسبت به فراهم کردن "کلیه مقدمات لازم برای اجرای راه حل نهایی در دولت‌های اروپایی تحت سلطه آلمان، با توجه به اصول سازمانی، وجوه مادی و مسائل مالی" اقدام کند. صورتجلسات کنفرانس ونسی در تاریخ 20 ژانویه 1942، مشخص می‌سازد که هایدریش ماموریت خود را بطور مبسوط تشریح کرده است که طبق آن از 11,000,000 یهودی در 32 کشور جهان، حتی دولی که در آن زمان خارج از تسلط آلمان‌ها بودند، بعنوان هدف یاد می‌کند
